Kulonov zakon

Počinje se sa jačinom elektrostatičke sile (u newtonima) između dva tačkasta naboja i (u kulonima). Pogodno je označiti jedan od ovih naboja, , kao testni naboj, i nazvati izvornim nabojem. Dok se teorija razvija, dodat će se još izvornih naboja. Ako je udaljenost (u metrima) između dva naboja, onda je sila:

gdje je ε₀ dielektrična konstanta vakuuma, ili dielekrična konstanta praznog prosora:

SI jedinica za ε₀ je jednaka  A²s⁴ kg⁻¹m⁻³ ili C²N⁻¹m⁻² ili F m⁻¹. Kulonova konstanta je:

Upotreba ε₀ umjesto k₀ u izražavanju Kulonovog zakona odnosi se na činjenicu da je sila obrnuto proporcionalna površini sfere radijusa koji je jednak udaljenosti između dva naboja.

Sila ili međudjelovanje između dva naboja u mirovanju proporcionalna je količini tih naboja, a obrnuto je proporcionalna kvadratu njihovih rastojanja.

Jedan proton ima naelektrisanje e, i elektron ima naelektrisanje −e, gdje je,

Ove fizikalne konstante (ε₀, k₀, e) su opisane tako da su ε₀ i k₀ tačno definisane, i e je izmjerena veličina.

Reference